Główny krytyk korporacyjnego Ameryki, Carl Icahn, dostaje ataku (2023)

Pan Icahn, inwestor-miliarder, zatrudnił prywatnego detektywa, aby wykopał brudy na temat pana deSouzy. Napisał listy do akcjonariuszy Illuminy, w których ostro skrytykował przywództwo pana deSouzy i opublikował szczegóły jego rozwodu. W czerwcu pan deSouza i prezes Illuminy złożyli rezygnację. Do zarządu dołączył jeden z sojuszników pana Icahna.

Taka brutalna taktyka uczyniła z pana Icahna koszmar wielu dyrektorów naczelnych i zmieniła losy niektórych z najbardziej znanych amerykańskich firm, w tym Apple, RJR Nabisco, Blockbuster i Netflix.

Jednak w maju 87-letni Icahn przekonał się, jak to jest być odbiorcą, gdy Nathan Anderson, 39-letni zajmujący się krótką sprzedażą, opublikował artykułzgłoś kwestionowanie konfiguracjiw Icahn Enterprises, jego spółce notowanej na giełdzie. Anderson zasugerował, że spółka płaci akcjonariuszom dywidendę, na którą nie może sobie pozwolić. W tym miesiącu Icahn Enterprises uległo presji i obcięło dywidendę o połowę.

„To bardzo, bardzo krępujące dla Carla, ponieważ ten facet go pokonał i pobił w jego własnej grze” – powiedział Mark Stevens, autor książki z 1993 r. zatytułowanej „King Icahn: The Biography of a Renegade Capitalist”.

Pan Icahn drwił z porównań między nim a panem Andersonem, którego firma zajmująca się krótką sprzedażą, Hindenburg Research, opublikowała niedawno w wiadomościachatakina takich firmach jak producent pojazdów elektrycznychNikolaiGrupa Adani, jeden z najpotężniejszych indyjskich konglomeratów.

„Wychodzi i straszy małego faceta, aby sprzedał akcje w najgorszym momencie i poniósł duże straty” – powiedział pan Icahn podczas jednego z kilku wywiadów telefonicznych prowadzonych w ciągu ostatniego miesiąca, odnosząc się do zwykłych inwestorów. Powiedział, że pan Anderson nie zadzwonił do niego przed opublikowaniem raportu, pozbawiając go możliwości przedstawienia swojej wersji wydarzeń.

Sprzedający na krótkiej pozycji pożyczają akcje znajdujące się w posiadaniu dużych inwestorów i sprzedają je na otwartym rynku, zakładając, że ich cena spadnie. Jeśli postawią dobrze, mogą odkupić pożyczone akcje po niższej cenie, zwrócić je i zachować różnicę. Hindenburg publikuje badania potwierdzające jego krótkie zakłady.

Powiedział, że pan Icahn kupuje i przechowuje akcje przez lata i wprowadza zmiany od wewnątrz. „Nie mówię wam, że jestem organizacją charytatywną” – powiedział. Ale „to, co robimy, jest godne podziwu”. W niedawnym komunikacie o wynikach stwierdził, że inwestorzy, którzy kupili akcje jego spółki w styczniu 2000 r. i ponownie zainwestowali otrzymane dywidendy, poradziliby sobie znacznie lepiej niż jakikolwiek indeks giełdowy. (Na dzień 31 lipca jego inwestorzy osiągnęliby roczny zwrot na poziomie 12,8% w porównaniu z 6,9% w przypadku indeksu S&P 500.)

Pan Icahn był jednym z pierwszych korporacyjnych najeźdźców – obecnie znanych jako inwestorzy-aktywiści – którzy kupowali udziały w spółkach i namawiali zarząd do wprowadzenia zmian. Jego głównym narzędziem był fundusz hedgingowy do 2007 r., kiedy to przekształcił go w spółkę notowaną na giełdzie, której również był właścicielem. Nowy podmiot, Icahn Enterprises, prowadzi działalność wykraczającą poza działalność aktywistyczną i posiada akcje, nieruchomości oraz inne inwestycje.

Pan Icahn, o którym przyjaciele i znajomi mówią, że późno w nocy często wypija jedno lub dwa martini pomiędzy przemówieniami do dyrektorów naczelnych, pod koniec lat siedemdziesiątych odkrył w sobie apetyt na grzechotanie klatkami firmowymi.

Urodzony w 1936 roku w Far Rockaway w stanie Queens jako jedyne dziecko kantora synagogi i nauczyciela, pan Icahn studiował na Uniwersytecie Princeton, gdzie pracował w jadalni, aby pomóc w opłaceniu czesnego. Za namową matki uczęszczał do szkoły medycznej na Uniwersytecie Nowojorskim, po czym ją porzucił. Po krótkim pobycie w wojsku rozpoczął pracę na Wall Street. W 1968 roku dzięki pożyczce od wujka założył własną firmę inwestycyjną.

Nazwisko stało się powszechnie znane w latach 80. dzięki próbom przejęcia niektórych z najważniejszych firm tamtej dekady. W 1985 roku kupił Trans World Airlines. Jego burzliwe rządy na stanowisku prezesa rozpoczęły się od walk ze związkiem stewardów, który uziemił linię lotniczą na tygodnie po strajku. Skończyło się przeważnie na TWAogłosił upadłośćw 1992 roku. Po drodze pan Icahn zadłużył firmę, co pozwoliło mu wypłacić gotówkę i wygenerować dla siebie zysk.

Jedno z jego wielkich zwycięstw dotyczyło RJR Nabisco, giganta branży spożywczej i tytoniowej, którego nakłonił do podziału na dwie części począwszy od 1996 r. Kiedy firma ostatecznie wydzieliła swoją działalność spożywczą, pan Icahn zarobił 884 miliony dolarów, zanimsprzedał swoje akcjepod koniec 2000 roku.

W 2011 roku rozpoczął wieloletni atak na firmę farmaceutyczną Forest Labs, zarzucając jej niszczenie wartości dla akcjonariuszy. Odwołał dyrektora generalnego i nalegał na sprzedaż. Akcje Forest Labs potroiły się w tym czasie, co przyniosło panu Icahnowi zysk w wysokości około 2 miliardów dolarów. On również z sukcesempchniętyApple odkupi swoje akcje w 2013 roku, co do czasu sprzedaży udziałów zarobiło mu 1,8 miliarda dolarów.

Icahn oszacował, że jego kampanie aktywistyczne w kilkunastu firmach, w tym Apple, eBay i PayPal, Forest Labs, Herbalife i Netflix, pomogły wygenerować dodatkową wartość o wartości 300 miliardów dolarów dla akcjonariuszy tych firm. Większość pochodziła od Apple.

Na początku tego roku „Forbes” oszacował majątek Icahna na 18 miliardów dolarów, chociaż od czasu raportu Hindenburga liczba ta została zmniejszona mniej więcej o połowę.

Mimo to zakłady pana Icahna nie zawsze kończyły się sukcesem zarówno dla niego, jak i dla celu. Kiedy w 2005 roku John Antioco, dyrektor generalny firmy, dołączył do zarządu Blockbuster Video, był zaskoczony, jak mało pan Icahn wiedział o tej branży.

„Kiedy Carl złapie autobus, nie jestem pewien, co z nim zrobić” – powiedział Antioco. Mimo to powiedział, że Icahn wspiera jego plany przeniesienia działalności Blockbuster do Internetu. W 2007 roku, po walce o odszkodowanie, pan Antioco złożył rezygnację. Powiedział, że był zaskoczony, gdy Icahn sprowadził nowego dyrektora generalnego, który ponownie skupił się na sklepach detalicznych. Blockbuster ogłosił upadłość kilka lat później.

Pan Icahn, który nazwał Blockbuster swoim „najgorsza inwestycja w historii,” powiedział, że obwinia się za to, że pozwolił nowemu dyrektorowi skupić się na handlu detalicznym. „Prawie udało nam się stworzyć coś wspaniałego”.

Stracił także pieniądze na niektórych niedawnych kampaniach aktywistycznych. Akcje Xeroxa, którego jest największym akcjonariuszem, spadły od czasu objęcia przez niego udziałów w 2015 r. Spółka International Flavours & Fragrances jest notowana za mniej więcej połowę ceny, jaką miała w chwili zakupu akcji na początku 2022 r. Illumina, która obecnie poszukuje nowego dyrektora generalnego, od chwili rozpoczęcia kampanii przez Icahna spadł o około 20 procent.

Jednocześnie przyjaciele powiedzieli, że pieniądze nie są tym, co napędza pana Icahna.

„Brzmi to banalnie, ale pieniądze nie są dla Carla aż tak ważne” – powiedział Buzzy Krongard, dyrektor w Icahn Enterprises i wieloletni przyjaciel, z którym współpracował, gdy był studentem Princeton. „Ważne jest zwycięstwo” – powiedział Krongard. „Carl lubi samą bitwę.”

Często walka wykracza poza aktywizm. W 2003 roku deweloper Harry Macklowe kupił General Motors Building na Manhattanie za rekordową cenę 1,4 miliarda dolarów. Pan Icahn, przyjaciel pana Macklowe'a, miał umowę najmu jednego z najwyższych pięter 50-piętrowego budynku, który miał wygasnąć, po stawce niższej od rynkowej.

Kiedy jeden z brokerów firmy pana Macklowe'a zwrócił się do pana Icahna w sprawie nowej umowy najmu z wyższym czynszem, ten krzyknął na pośrednika, aby opuścił biuro. Według dwóch osób mających wiedzę na temat negocjacji, nie podjąłby żadnych rozmów z panem Macklowem ani jego zespołem. Dopiero gdy zaczęli oprowadzać potencjalnych najemców i ustawiali się w kolejce, pan Icahn zgodził się negocjować nową umowę najmu.

Przyjaciele i współpracownicy pana Icahna powiedzieli, że obstawia on wszystko, od pokera po mecze szachowe. Któregoś razu w Las Vegas postawił nawet milion dolarów, że San Francisco 49ers wygrają Super Bowl. (Wygrali, zdobywając dla niego kilkaset tysięcy dolarów.) Ale ekscytujące są dla niego obstawianie firm o wysoką stawkę – i szansa na wywarcie wpływu na ich przyszłość – twierdzili.

Pan Icahn i jego 44-letni syn Brett są akcjonariuszami kontrolnymi Icahn Enterprises, posiadającymi 85 procent akcji. Resztę posiadają akcjonariusze zewnętrzni – głównie inwestorzy indywidualni. W 2020 r. pan Icahn oświadczył w dokumentach regulacyjnych, że do 2027 r. jego następcą zostanie jego syn, ale na razie pozostaje twarzą firmy.

W maju Hindenburg opublikował badanie sugerujące, że spółka Icahn Enterprises była wyceniana wyżej niż jej konkurenci, ponieważ wypłacała akcjonariuszom lukratywną dywidendę pomimo raportowania kwartalnych strat, co skłaniało inwestorów do kupowania akcji. „Icahn wykorzystywał pieniądze pozyskane od nowych inwestorów do wypłacania dywidend starym inwestorom” – napisał Anderson, porównując to do „struktury gospodarczej w stylu Ponziego”, która była nie do utrzymania.

Pan Anderson zasugerował również, że jeśli Icahn Enterprises zaprzestanie wypłacania dywidend, wartość jego akcji spadnie, co oznacza, że ​​pan Icahn będzie miał trudności ze spłatą miliardów dolarów, które pożyczył w zamian za swoje osobiste udziały w spółce. To mogłoby zapoczątkować spiralę spadkową. Pan Anderson oskarżył także pana Icahna o zawyżanie wartości jego prywatnych inwestycji.

Komisja Papierów Wartościowych i Giełd oraz Departament Sprawiedliwości rozpoczęły dochodzenie w sprawie praktyk biznesowych pana Icahna po raporcie Hindenburga.

Akcje Icahn Enterprises spadły o ponad 50 procent po raporcie Hindenburga, co zmusiło pana Icahna do renegocjacji warunków swoich pożyczek w lipcu, co „znacząco osłabiło” skutki raportu. W tym miesiącu spółka obniżyła także o połowę dywidendę.

Niedawno przyznał, że krótka pozycja jego firmy przeciwko indeksowi S&P 500 kosztowała go około 9 miliardów dolarów w ciągu około sześciu lat i powiedział inwestorom, że ponownie skupi się na aktywizmie.

Pan Anderson powiedział, że pan Icahn nadal może mieć trudności ze spłatą swoich pożyczek i refinansowaniem części zadłużenia, biorąc pod uwagę wysokie stopy procentowe. „Następny rozdział jego finansowego szaleństwa będzie trudny”.

Pan Icahn stwierdził, że wyższe stawki są nieistotne dla wyników jego firmy. Jak zawsze jest zdeterminowany, by wykorzystać pożyczone miliardy pieniędzy na dotarcie do kolejnych celów, korzystając z instynktu aktywisty doskonalonego przez prawie pięć dekad kariery.

Kiedy widzi potencjalnie zyskowną inwestycję, „bierze tyle pieniędzy, ile się da, i kupuje akcje tak daleko, jak się da” – powiedział Icahn. „Tam zarabia się pieniądze”.

Dźwięk wyprodukowany przez Tally Abecassis.